Bilen bilir ey insan, bu aralar bi Virginia sevdası aldı beni. Aşırı bi heves, tuhaf bi buyurganlıkla okutuyor kendini. Çoğu zaman onu anlayamadığımı ve bu kısıtlı algımla asla anlayamayacağımı bilsem de vazgeçmedim Dalgalar'ın sayfalarını çevirmekten. Aşk'ın, intikam'ın, şiir'in, dostluğun, ölüm'ün, yalnızlık'ın altını öyle derin çizmiş ki.. Öyle saf ve öylesine umutsuz ki.
Onlarca satır var kurşun kalemimle işaretlediğim. Ama her zaman yaptığım hatayı bu defa yapmayacağım. Aşkla, aşkın o eşsiz hüsranıyla kirletmeyeceğim Virginia'yı. Bir tanesini seçtim senin için. İnsan'ı anlatanı. Seni anlatanı. Oku bak, gerçekle yüzleşmek ne kadar ızdırap verici.
"Ah insanlar, nasıl da nefret ettim sizden! Nasıl da dirsek vurdunuz, nasıl da önümü kestiniz. Oxford Caddesi'nde nasıl da iğrenç görünüyordunuz, yeraltı treninde karşılıklı oturup birbirinize gözlerinizi diktiğinizde nasıl da pistiniz! Şimdi tepesinden Afrika'yı göreceğim bu dağa tırmanırken bilincim sizin kahverengi kâğıt paketlerinizle, yüzlerinizle boyalı. Siz lekelediniz beni, çürüttünüz. Öyle de kötü kokuyordunuz, kapıların dışında, bilet almak için kuyruk olduğunuzda. Hepiniz gri ve kahverenginin bulanık gölgeleri içindeydiniz, bir şapkaya iliştiriliverilmiş tek mavi tüy bile yoktu. Hiçbiriniz şu olmaktansa bu olma yürekliliğini gösteremiyordunuz. Bir tek günü geçirmek için ruhlarınızda nasıl bozulma olması gerekiyor; ne yalanlar,eğilmeler, kazıp bir şeyler çıkartmalar, düzgün konuşmalar, kölelikler! Nasıl da zincirlediniz beni bir noktaya, bir saate,bir sandalyeye, kendinizi de karşıma oturttunuz! Saatler arasında uzanan beyaz boşlukları nasıl da kaptınız benden; kirli topaklar yaptınız yuvarlayıp onları, çöp kutusuna attınız yağlı pençelerizle. Oysa onlar hayatımdı benim."
2 yorum:
yorum ayarlarını değiştir yoksa ben de seni terk edeceğim.
yine noldu creep?! durduğum yerde niçün herkes beni terk etmekle tehdit ediyor ve hatta terk ediyor!
açıklama bekliyorum!
Yorum Gönder