24 Ocak 2013 Perşembe

Ölüyorum, Öyleyse Varım


Ait olduğu yerin güvenli kodlarıyla yaratmayıp tüketerek, zamanın ona gösterdiği işareti takip ederek, sadece ve sadece bir kuyunun derin olabileceğini düşünerek yaşayan; neden "intihar" gibi yasaklanmış bir arzuya heves etsin?

Damla damla hayatıma sızan onca insanın bu istekli ölümlerini, ölümlerinin sebebini merak ediyorum. Hele Metin Kaçan kendini gökyüzüne bıraktıktan sonra. Virginia Woolf, Mrs. Dalloway'e intiharı çözüm olarak sunmuştu, evinin penceresinden atlamıştı Mrs. Dalloway. Toplumdan, yaşadığı çevreden kendini kurtarmak, "yükselmek" olarak yorumlamıştı bunu edebiyatçılar. Belki Metin Kaçan da benzer şeyler düşünmüştür kendi için.

Bakalım kim neler demiş, yapmış

Hakan Günday: Nedeni ne olursa olsun, yazarak düşünenlerin intiharlarında bir ortak nokta varsa, o da hayatlarına, kurdukları herhangi bir cümle gibi son vermeleri olabilir. Bitmesi gerektiği için. Yeterli olduğu için. Ya da anlatacak bir şeyleri kalmadığı için..

Mayakovski'nin intihar notu: Bağışlayın beni! Biliyorum intihar bir çözüm yolu değil - biliyorum ve kimseye salık vermiyorum - Ama benim yapacak başka bir şeyim yoktu.. Ödeştim yaşamla. Bütün olup bitenleri, acıları, mutsuzlukları ve karşılıklı hataları tartışmakta bir fayda yok.."

Cesare Pavese'in günlüğünün son sayfası: İntiharı düşündüğümde kolay geliyordu. Ama bir yığın zavallı kadın başardı bunu. Alçakgönüllük gerek, gurur değil..

Jery Kosinski'nin intihar notu: Şimdi kendimi her zamankinden biraz daha uzun bir uykuya yatıracağım. Sonsuzluk dersiniz buna.

İngiliz şair Chatterton:

Nasıl olsa öleceksek
insan hayatının sefaletini
halat ya da jartiyer, zehir, tabanca, kılıç
yavaş yavaş öldüren hastalık ya da 
hayat damarlarından birinin aniden kesilmesi
kısa kesmiş ne fark eder?
nedenler değişse de sonuç aynı:
tümünün varış noktası ortak bir ölümdür..

Chatterton "İntihar" adlı şiirini yazdıktan birkaç ay sonra öldürücü dozda arsenik alır. Ölümünden hemen önce  "Istırap içindeki ruhumu al" diye yazar, "ve bu son rezaleti bağışla.."

Romain Gary'nin intihar mektubunun son cümlesi: Çok eğlendim, her şey için teşekkürler!"

Longston Hughes'ın İntiharın Notu adlı şiiri;

Sakin,
Serin yüzü nehrin
Bir öpücük istedi benden

Albert Camus Sisifos Miti'nde şunu atıyor ortaya; Sadece bir tek ciddi felsefi sorun vardır, ve o da intihardır.

Son cümle Adalet Ağaoğlu'ndan gelsin,

İntihar etmeyeceksek içelim bari!



1 yorum:

Defne Soysal dedi ki...

Muhteşem bir YAZI OLMUŞ. çOK DÜŞÜNDÜRDÜ BENİ. aCABA NE KADAR ÖZGÜRÜZ. bEN KELİMELERİMİ iSTEdğİM bÜYüKLÜkTE yAZIyORUM DİYE özGÜR saYABİlİRMİYİM kENDİMİ. Bizler kendi isteğimizle gelmediğimiz hayattan nasıl kendi isteğimizle ayrılırız? Butün felsefeciler özellikle Kant^'ın bu konudaki düşüncelerini biliyorum ki Ötenazi yapma özgürlüğümüz bile yok. Bunun etik olmadığı düşüncesindeler. Ben de katılıyorum aslında. Hayat bize niçin sunulduğunu bilmediğimiz bir şey. Şeyler istem dişi verilirse istemli almak da bize düşmemeli. Ancak bu hayata neden geldiğimizi çözdüğümüz gün doğaya karşı gelebiliriz diye düşünüyorum.Sevgiler

Related Posts with Thumbnails