20 Şubat 2011 Pazar

Ben İstiyorum ki Asal Sayılar da Mutlu Olsunlar!


Dümyamda insanlar 2'ye ayrılıyor canım okur!

1. Yalnız Büyüyenler
2. Yalnızlığını Büyütenler

La Solitudine dei Numeri Primi dün gece sen uyurken bana üçüncü bir tür gösterdi. "Bak nosta" dedi, "senin sandığın gibi olmayabilir. Her ikisini yapan minik kız çocukları da var, sırlarını içinde büyüten erkekler de."

Uzun zamandır okuma telaşındaydım aslına bakarsan Asal Sayıların Yalnızlığı'nı. Bi türlü olmadı. Hep bi'şeyler girdi araya, başka başka kitaplar çeldi aklımı. Bi baktım filmi çıkmış, izlememek, merakı merakta bırakmak olmaz şimdi. Başladım seyretmeye. Beyazperdede gördüklerim çoğu zaman şaşırtır beni. Hâlâ şaşırabilen neslin son temsilcilerindenim galba. Konuyu çok fazla dağıtmadan ve yine senin hevesini kaçırmadan bi iki kelam edeyim, kaçayım.

Alice ( ah ahh!) ve Mattia, kendilerini büyüten iki minik insan yavrusu. Alice'in başı babasıyla dertte. Mattia ise zoraki "abi" yapılmış, ufacık omuzlarına yüklenmiş kızkardeşinin tüm sorumluluğu. Arkadaşının doğumgününe kardeşi olmadan, tek başına gidebilmek ne büyük bir mucize onun için. Ama hayatta mucizelere yer yok sevgili okur.. Gel zaman geç zaman, bu iki çocuğun yolları keşişir. Sen de bilirsin çocukluğunun matematik derslerinden, asal sayılar yalnızca 1'e ve kendilerine bölünebilirler. Onlar da tıpkı öyle. -Kitabın isminde yazarın fizikçi olmasının etkisi büyük sanırım.- Yalnızlıklarıyla, sırlarıyla büyürler, aşık olduklarını kendilerinden gizleyerek, diğer tüm insanlardan gizlenerek büyürler. Büyümek deva değildir lakin geçmişe. Aksine, büyüdükçe, büyür yara.

nosta sevdi bu filmi ey insan! Belki, bi umut sen de seversin!


nosta notu: Kavuştukları vakit mutlu olmaları gerekmez miydi bu ikilinin?! Neyin nesi ki içimizde bizimle birlikte büyüyen bu hüzün?!

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails