29 Mayıs 2011 Pazar

Gidiş / Dönüş Ankara

Ankara / Karanfil

Sen bu satırları okurken ben çocukluğumun başkentinde, o griye çalan, eğri büğrü kaldırımları arşınlıyor olucam sevgili okur. Belki ağlayarak, belki ağız dolusu kahkahalar atarak, eski günleri yâd ederek belki, belki sadece susarak. Ki susmak, içimizden geçenleri sözcüklere hapsetmekten imtina etmek değil midir? 

Çok korkuyorum ey insan! Hani nasıl derler kalbim bir yaprak gibi titriyor. Sevinçten ya da heyecandan değil bu titreyiş. Saf korkudan. Ya bıraktığım gibi değilse.. Ya bıraktığı gibi değilsem korkusu bu.. Düştüm. Ve tüm doğrular etrafa saçıldı. En güvendiklerim, ahmak ayaklarıyla ezdiler. Doğrularım ziyan oldu, ben düştüm, ve dünya bi anda bambaşka bi yer oldu. Ben sana bunları yazarken Teoman en sakin sesiyle şunu söylüyordu,


"Bu hayat da bizi böyle yakamızdan tutacaksa
Hadi böyle yaşa, derken kalbimize sormuş mu?!"

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails