tarafımdan geç keşfedilmiş bir şair ilhami çiçek. belki de tam zamanıdır, şu günler onu okumak için. kim bilir?! sesinde içli, acılı, tuhaf bir tını var bu adamın. 29 yaşında, nilgün marmara'dan bir kaç sene önce intihar etmiş. "nefes kes!" komutu vermeden önce yazmış ama. şükür ki yazmış..
yayımlanan tek kitabı var: satranç dersleri. ne zamandır arıyorum, bulamadım bir türlü. kitabı başucumda yok ama sesiyle nefesiyle yanımda tanıştığımdan beri. yani ne şimdi, ölüm var mı gerçekten?!
"ve sabır
olmasaydı
yeryüzünde
birgün
kalınabilir miydi?"
"yürümenin dışında bütün eylemlerin adı
kaçış kaçış kaçıştır."
"sen ey atını kaybeden oyuncu
bir ilkyazdan koca bir güz yontan adam
bırak oyunu"
"yalnız hüznü vardır kalbi olanın."
"bir oyuna rasgeldim
her taşı yakup hüznü"
"intiharlar
her akşam ıslak-yapışkan
saçlarıyla girip odama
paniğimden pay toplarlar"
"o yıllar bir ressam tanırdım
gök çizemezdi
yüksek evler yapardı yitik kadın yüzleri- bir gün
o kentin
-tarihsel bir kenttir-
o çarşısındaki hasır iskemleli kahvede
onu bir cenini çizerken ağlar gördüm
bütün öğeleri belliydi ama neden gözsüz
ama neden bir kaleden artmış kapı tokmağı gibi
ıssız ve dokunaklı
diye sormadım çünkü ben
ağlayanları severim ve güzeldir ağlamak
denebilir ki-
bir insan en çok ağlarken güzeldir
vakit de akşamdı dışarda kar vardı
kar yüzyıllardır alabildiğine vardı
insanlar doğar konardı konar göçerdi."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder